сорпан хăми, отвал деревянного плуга, иногда сохи и косули. Хурамал. Слеп. Сорпан хăми тăпрана тикĕслесе йосаса пырать. Вута-б. Сурпан хăми, отвальная доска сабана. Яргуньк. Сорпан хăми — çĕре айăккарах пăрахса пытăр тесе, тимĕр панчерехрен коптакаран çавăрса илеççĕ. Якейк. Сорпан хăмине соха калакĕ çомне касă лайăх выртса пытăр тесе çыхаççĕ. Чертаг. Сорпан хăми, часть сохи. Ib. Сорпан хăми кантри (çӳлти и аялти).
(сурбан х̚ы̆ми), сорпан хăми, tabula lignea, annexa aratro, qua terra in arando proscissa submovetur, отвал, полица. Н. Карм. Ака-пуçийĕн касă тавракан хăмине сурпан хăми теççĕ. Доску у плуга, которая отваливает подрезанный пласт, называют полицею. То же слово и в Янгорч., Кумарк., Вута б. || В Имен. видим пысăк сурпан хăми, tabula lignea, annexa aratro a pane dextra, отвал. Ib. Пысăк сурпан хăми тăпрана аяккинелле ытса пырат. Полица отваливает землю в сторону. Ib. __Кĕçĕн сурпан хăми, tabula lignea iis aratri partibus, quae ама турат et çĕçĕ appellantur, a parte sinistra annexa, ne, cum proscindatur in arando terra, aratrum glebis oneretur. Ib. Кĕçĕн сурпан хăми: тăпра туласран çĕççипе ама турат çумне çапса хураççĕ. Малая полица прибивается к левой ручке и „ножу“ (v. çеçĕ) для того, чтобы (на ножки) не набивалась земля.
Çавăн пекех пăхăр:
сурпан сыр сурпан сырăн сурпан сырăнтар сурпан тутăри « сурпан хăми » сурпан чĕнтĕрĕ сурпан-масмак сурпан-пуç суррогат сурт